Andrew Norman Wilsons Workers Leaving the Googleplex is een essayfilm die persoonlijke ervaring combineert met kritische reflectie en experimentele vorm, om zo de verborgen arbeidsstructuur van Google te onderzoeken. Met een eigen voice-over reflecteert Wilson op zijn ervaringen als werknemer, en op zijn ontslag nadat hij probeerde beelden te maken van de zogenoemde yellow-badge werknemers – een “vierde klasse”, zoals hij het zelf noemt.

Klasse, identiteit en arbeid worden visueel uitgewerkt via de ruimtelijke opbouw van het Google-terrein: het gebouw rechts, waar de “zeer vertrouwelijke” yellow-badge werknemers werken, staat in contrast met het linkergebouw, waar de hoger geplaatste red-badge medewerkers zitten. De film volgt een associatieve, niet-lineaire structuur en combineert corporate aesthetics, observatief beeldmateriaal en verwijzingen naar de filmgeschiedenis, waaronder de beroemde Workers Leaving the Factory (1895) van de gebroeders Lumière.

Als essayfilm neemt Workers Leaving the Googleplex een reflectieve, onderzoekende houding aan. De film stelt open vragen over zichtbaarheid, arbeid en macht, en benadrukt tegelijk de positie van de maker zelf, inclusief zijn beperkte toegang.

In plaats van eenduidige antwoorden te bieden, nodigt de film uit tot kritische beschouwing. Het wordt een instrument om een complexe sociale werkelijkheid te verkennen.

Workers Leaving the Googleplex maakt deel uit van een themablok over arbeid, representatie en controle in het tijdperk van mondiaal kapitalisme en surveillance.