Het scherm is verdeeld in 24 vensters, elk met bewakingsbeelden van een Chinese fabriekspoort. Zoals de voice-over uitlegt, is het een onderzoek: de maker is gevraagd de beelden te analyseren omdat de productie lijkt stilgevallen. Die beelden worden afgewisseld met fragmenten uit een eeuw filmgeschiedenis, waarin de verbeelding van fabrieksarbeid evolueert.

Ho Rui An is een interdisciplinair kunstenaar die verschillende kunstvormen verweeft met theorie en onderzoek. Zijn werk richt zich op beelden en hun functioneren binnen globalisering en bestuur. Hij bevraagt dominante betekenissystemen en stelt zowel beelden als betekenisconstructies ter discussie.

In deze film onderzoekt Ho Rui An de ‘cinematische fabriek’, met als vertrekpunt de iconische Workers Leaving the Factory (1895) van de gebroeders Lumière. De relatie tussen maatschappij en film wordt geanalyseerd vanuit Amerikaanse, Europese en Chinese perspectieven. Revolutionaire ideologieën worden onderzocht via filmische structuren.

De essayfilm ontvouwt zich als een gelaagde reflectie op arbeid en macht, met als uitgangspunt dat “beelden altijd meer verbergen dan ze onthullen”. Naarmate het onderzoek vordert, rijzen meer vragen: wat blijft er over van de fabriek wanneer de arbeiders vertrekken? En wie worden de arbeiders wanneer ze het gebouw verlaten?

Twenty-Four Cinematic Points of View maakt deel uit van een themablok over arbeid, representatie en controle in het tijdperk van mondiaal kapitalisme en surveillance.