In The Sending of the Crows keert Judith Westerveld opnieuw terug naar de koloniale geschiedenis van Zuid-Afrika, en de manier waarop taal, herinnering en narratief daaraan verbonden zijn. Deze essayfilm, opgebouwd uit poëtische montages van klank en beeld, werpt licht op vergeten volksverhalen uit de San-taligsprekende |xam en !xun-gemeenschappen.

Het oorspronkelijke verhaal werd in 1874 in Kaapstad verteld door Dia!kwain, een lid van de |xam-gemeenschap, ten tijde van de Nederlandse kolonisatie. In het verhaal stuurt een vrouw drie kraaien uit om hun echtgenoten te zoeken, maar zij keren terug met het nieuws dat de kolonist hen heeft gedood.

In de film reflecteert cultureel activist en spoken word-artiest Janine Overmeyer (alias Blaq Pearl) op een variatie van dit verhaal. Haar voordracht is vervlochten met fragmenten van de inmiddels uitgestorven |xam-taal. Ze geeft een stem aan een verleden dat tot zwijgen werd gebracht.

De verbinding tussen natuur en geestenwereld wordt visueel opgeroepen, terwijl vergeten woorden in onrustige stilte blijven hangen. De film onderstreept het belang van taalarchieven, als middel om herinneringen levend te houden en culturen niet te laten verdwijnen. In lijn met de traditie van de essayfilm nodigt Westerveld de kijker uit tot kritische reflectie op koloniale autoriteit, bekeken vanuit een hedendaags postkoloniaal perspectief.

The Sending of the Crows maakt deel uit van een themablok gewijd aan Judith Westervelds werk over de koloniale erfenissen van Zuid-Afrika.