Judith Westerveld is een beeldend kunstenaar met wortels in zowel Zuid-Afrika als Nederland. In haar werk reflecteert ze op de voortdurende impact van de Nederlandse kolonisatie van Zuid-Afrika. Via audiovisuele installaties, films, fotocollages en performances stelt ze vragen over wie wordt herinnerd en erkend, en wiens verhalen en perspectieven daardoor juist verloren gaan.

Met de essay film The Sending of the Crows opgebouwd uit poëtische montages van klank en beeld, werpt ze licht op de volksverhalen van de Zuid-Afrikaanse |xam mensen. Het oorspronkelijke verhaal “The Sending of the Crows” werd in 1874 in Kaapstad verteld door |xam verteller Dia!kwain, een tijd waarin Nederlandse kolonisten op gewelddadige wijze land innamen waar de |xam woonden. In het verhaal sturen vrouwen drie kraaien er op uit om hun echtgenoten te zoeken, maar zij keren terug met het nieuws dat de kolonisten hen hebben gedood.

In de film reflecteert spoken word-artiest en cultureel activist Janine Overmeyer (alias Blaq Pearl) op een variatie van dit verhaal vertelt door Dia!kwain’s zus !kweiten ta ||ken, waarin de kraai de stenen die de mannen begraven hebben vraagt te wijken en de mannen ongedeerd naar huis terugkeren. Haar voordracht is vervlochten met fragmenten van de |xam-taal die nu niet langer gesproken wordt. Ze geeft een stem aan een verleden dat tot zwijgen werd gebracht.

De verbinding tussen natuur en geestenwereld wordt visueel opgeroepen, terwijl vergeten woorden in onrustige stilte blijven hangen. Deze essay film benadrukt het belang van het vastleggen van mondelinge geschiedenis voor het bewaren en doorgeven van herinneringen en kennis van een uniek wereldbeeld. In lijn met de traditie van de essayfilm nodigt Westerveld de kijker uit tot kritische reflectie op koloniale autoriteit, bekeken vanuit een hedendaags postkoloniaal perspectief.

The Sending of the Crows maakt deel uit van een themablok gewijd aan Judith Westervelds werk over de koloniale erfenissen van Zuid-Afrika.