In Haunted, the Hollow werken Veronica Munteau, Karin Nakajima en Sara Ouljour samen aan een veelstemmige, indringende verkenning van de nasleep van industriële teloorgang binnen een specifieke gemeenschap.

Via een mengvorm van beeldmateriaal, persoonlijke getuigenissen en archieffragmenten brengt de film zowel het fysieke als psychologische landschap in kaart van stedelijke ruïnes. De lege ruimtes, de herinneringen die er alsnog in huizen, en de moeizame pogingen om een toekomst te verbeelden, staan telkens centraal.

De essayistische aard van de film blijkt uit de manier waarop deze maatschappelijke kwesties onderzoekt zonder ze te willen oplossen. De film stelt vragen in plaats van antwoorden, en nodigt de kijker uit tot reflectie op de menselijke gevolgen van economische verandering.

Haunted, the Hollow maakt deel uit van het New Perspectives blok, dat opkomende essayfilmmakers centraal stelt.