Met Face Value maakte de Nederlandse filmmaker en fotograaf Johan van der Keuken een wijdvertakt essay over dertien Europese steden, met het menselijk gezicht als zowel metafoor als materiaal.

De film speelt zich af rond de val van de Berlijnse Muur en de opkomst van de Europese Unie, en portretteert een continent in transitie. Via verschillende voice-overs en stadsgezichten zoekt Van der Keuken naar een pluriform beeld van Europa en een fragmentarische, emotionele collage van verschillende levens en identiteiten.

De gezichten in de film behoren toe aan kunstenaars, vluchtelingen, arbeiders, geliefden en onbekenden. Sommigen worden geïnterviewd, anderen slechts geobserveerd. Deze gelaagdheid onderstreept het centrale thema: wie wordt gezien, wie wordt erkend, wie blijft onzichtbaar?

De film biedt geen narratieve coherentie. Het lijkt in plaats daarvan een meer intuïtieve structuur aan te houden. Zoals in veel van Van der Keukens werk zijn vorm en politiek onlosmakelijk met elkaar verbonden. De essayvorm fungeert hier als een manier om na te denken over de esthetiek van solidariteit, diversiteit en ontmoetingen, juist op het moment dat nieuwe grenzen letterlijk en figuurlijk worden getrokken.