Disquiet is een indringende essayfilm van de Britse kunstenaar en activist Lis Rhodes, die al decennia werk maakt over de politiek van geluid en taal. De film is opgebouwd als een akoestisch en visueel alarmsignaal en combineert archiefmateriaal, protestbeelden en Rhodes’ eigen stem. Zo traceert ze de mondiale geschiedenis van militarisering, surveillance en uitbuiting.

De atoombom, kernproeven, drone-oorlogvoering en de privatisering van de publieke ruimte: ze verschijnen niet als afzonderlijke fenomenen, maar als een terugkerend patroon in een steeds uitdijend landschap van surveillance. De film ontvouwt zich in fragmenten: tussentitels, stilstaande beelden, gefluisterde teksten en abrupte wisselingen in ritme creëren een gevoel van spanning. Rhodes’ kenmerkende stem draagt de film en bevraagt de stiltes rond systemen van overheersing. Disquiet laat zich niet makkelijk grijpen. Toch roept de film op tot alertheid en protest, opdat we niet vergeten.